Glamping in Saint Raphaël

Van kamperen op het erf van een varkensboer naar een vijfsterrencamping. Het was voor ons wel even wennen om aan te komen op Esterel Caravanning. Ook al was het in onze eigen camper, alles eromheen was Glamping. 

Op de weg er naartoe merkten we dat het landschap veranderde. Er kwamen meer en meer palmbomen in zicht. En dat gaf ons al snel een warm gevoel. Ook de temperatuur nam toe. Alles gaf ons een warm welkom aan de Cote D'Azur. Het hoogteverschil in de dorpen was merkbaar en de camper moest hard werken. Uiteindelijk zijn we zonder problemen aangekomen op camping Esterel Caravanning.

Met een plekje dichtbij het speeltuintje hadden we goed zicht op de meiden als ze aan het spelen waren. Ook ideaal dat zij ons ook konden zien, zo hoefden wij niet steeds mee om te spelen. 

Het sanitair was netjes en luxe. Voor de kinderen een aparte Disney douche- en toiletruimte. Voor de dames een douche inclusief wasbak met föhn. En voor de heren (en dames) een gemengde doucheruimte on mediteraanse stijl. Ook de ruimte voor de afwas was in mediterrane stijl. Naast de douche- en toiletruimte waren de sportruimtes binnen en een sportruimte buiten. Die al snel door de meiden werd omgedoopt tot sportspeeltuin. 

Naast de speeltuin en sportspeeltuin konden de meiden hun geluk niet op in het zwembad. Hier waren er drie zwembaden en een grote waterpret. Die zo vroeg in het seizoen nog ijskoud was. Gelukkig waren er twee baden verwarmd, waar we heerlijk hebben gezwommen. De meiden kregen geen genoeg van het water. Voor ons was het na een uurtje of anderhalf wel welletjes, maar Isis en Tirza gingen het liefst door tot ze helemaal opgelost waren. Isis konden we nog wel alleen in het water laten, die kon er prima staan, natuurlijk hielden we zelf wel toezicht. Tirza is hier nog echt te klein voor. Wel kreeg Tirza het zwemmen met bandjes en 'spaghettisliert'  onder de knie. Zo hoefden we haar niet de hele tijd vaste te houden en dobberde ze zelf in het water. Dit vond Tirza zelf echt ongelofelijk stoer. 

Saint Raphaël

Om toch nog iets cultureels te doen en echt even van de camping af te zijn, hebben we op een middag de fiets gepakt om het stadje in te gaan. Dit was redelijk te doen en veel bergafwaarts, dat beloofde wat voor de terugreis...een zorg voor later. In het stadje proefden we meteen de Franse sfeer. De huizen, hoe de mensen gekleed zijn en vooral hoe het verkeer rijdt. Toch allemaal net iets anders dan in Nederland. De kust is prachtig en je merkt echt dat je aan de Cote d' Azur zit, dure auto's en hele grote, dure boten. Het oog van de meiden werd getrokken door de draaimolen (carrousel) die er stond. Hier móesten ze natuurlijk een ritje in maken. Tirza uiteraard met haar helm op, die ze sinds ze hem op haar verjaardag heeft gekregen niet meer wil af doen. Na de rondjes in de draaimolen zijn we naar het strand gegaan. Wat is de zee toch mooi en wat heeft het strand altijd een bijzondere uitwerking op kinderen. Isis ging helemaal los in het zand, ze zat er van top tot teen onder. We hebben haar eerst moeten afspoelen, voordat ze haar kleren weer aankon. Alles zat onder het zand. 

Nadat we een nieuwe onderbroek voor Isis hadden gekocht ( ja, die zat vol moet zand) streken we neer op een terrasje voor onze zeer late lunch. OP aandringen van de ober hebben we bij onze salade en bouillabaisse een roseetje (twee) genomen. Die smaakte heerlijk. Isis en Tirza hadden niet zo'n trek, maar toen de chefkok aan onze tafel kwam staan of alles naar wens was vroeg hij meteen aan de meiden waarom ze niet aten. Onder de indruk van de droevige blik van de chefkok zijn Isis en Tirza toch maar aan hun maal begonnen. 

Met goedgevulde magen konden we de terugreis naar de camping maken. De rose ging al snel in onze benen zitten en dat is bergop niet fijn. Sayf zette zijn elektrische fiets op standje 10 en Janet trapte voor haar leven op haar tank. Vooral toen Isis begon te roepen dat Mama harder moest fietsen, omdat het zwembad bijna dichtging, kon Janet bijna een tweede keer van de bouillabaisse genieten. Tirza was op de fiets al snel in slaap gevallen en kreeg niets mee van Janet haar inspanningen. 

Gelukkig waren we op tijd voor het zwembad. Heerlijk zo'n verfrissende duik na een intens stukje fietsen.

Na vijf nachten Esterel besloten we dat we onze tocht moesten voortzetten. Verder afzakken naar het Zuiden was het plan, tijdens de lunch onderweg zouden we beslissen waar we precies naartoe gaan. Het moet wel avontuurlijk blijven. :-)

Oké, nog één keertje klimmen en klauteren...